Ο νούς μου στοχάζεται, ονειρεύεται και πάντα ταξιδεύει,
θυμάμαι όσα ταξίδια έκανα με το μυαλό και την καρδιά
και σκέφτομαι τα ταξίδια που θα κάνω ακόμη.
Και να σαλπάρει πάλι η σκεψη μου
για καινούργια ταξίδια της ψυχής μου σε στιγμές περασμένης ευτυχίας.
Για μια ακόμη φορά, αναγκάζομαι να μαζέψω,
τα κομάτια μιας αυριανής ευτυχίας,
μιας ευτυχίας που δεν ήλθε ποτέ,
όσο και αν κοίταξα το φεγγάρι μέσα στα μάτια!
